Chmury Cumulonimbusu wywołują burze, zamieci, ulewne deszcze, gradobicie i tornada. Choć mają niską bazę, chmury te są bardzo głębokie i mogą przedłużyć mile do atmosfery.
Te chmury są tak wysokie, że chociaż są zbudowane z kropelek wody na niższych poziomach i wykonane są z kryształków lodu w górnej części. Są tak gęste, że są ciemne i groźne, patrząc z ziemi. Dzieje się tak, ponieważ światło jest rozpraszane przez wiele kropel wody i lodu w chmurze, gdy przechodzi przez nią.
Chmura cumulonimbus powstaje, gdy prądy konwekcyjne wchodzą w interakcje z niestabilnym powietrzem. Ciepłe, wilgotne powietrze unosi się w chmurze, co prowadzi do kondensacji i większego ocieplenia. To przyczynia się do silnych prądów wstępujących. Kryształy lodu na szczycie chmury spadają przez chmurę, tworząc prądy prądów zstępujących. Wyłaniają się one z dna chmury jako silny wiatr, który chłodzi powietrze w prądach wstępnych. W końcu ten system konwekcji zatrzymuje się, a chmura wreszcie rozpada się.
Jednakże w akcie rozkładu, chmura cumulonimbus może uwolnić całą swoją wilgoć podczas intensywnej burzy. W innych przypadkach prądy wstępujące i kolejne mogą oddzielić i utworzyć superkomórkę. To może wytworzyć tornado.
