Starożytni Chińczycy najpierw odkryli wartość odżywczą ryżu; produkcja i zbiór ryżu rozpoczęła się w Chinach około 2500 B.C. a następnie rozprzestrzeni się wkrótce po Azji. W starożytnych Chinach ryż okazał się stosunkowo łatwy do wyhodowania. Zaspokajało potrzeby żywieniowe chińskich rolników i ich rodzin, a później służyło jako narzędzie ekonomiczne w handlu między obywatelami Azji.
Po zabezpieczeniu miejsca w Chinach jako niedrogiej, niezawodnej uprawy, ryż dotarł do innych części Azji, zaczynając od Indii i Sri Lanki. Sadzenie ryżu posuwało się następnie na zachód z pomocą greckiego przywódcy Aleksandra Wielkiego i jego armii, którzy wprowadzili ryż do zachodniej Azji i Grecji w 300 r.B. Do 800 A.D., indyjscy żniwiarze używali ryżu jako waluty gospodarczej w handlu z indyjskimi kupcami. Ryż pojawił się również w Indonezji, a później trafił do Europy. Ostatecznie ryż przybył do Stanów Zjednoczonych wraz z rozwojem handlu i eksploracji. Pierwsze plantacje ryżu pojawiły się w południowych stanach, chociaż Arkansas, Kalifornia, Mississippi, Teksas i Luizjana produkują obecnie najwięcej ryżu w tym kraju. Ryż występuje w dwóch podstawowych odmianach: białej i brązowej. Brązowy ryż zawiera więcej wartości odżywczych niż biały ryż, ponieważ jego zewnętrzna powłoka ochronna zawiera wiele składników odżywczych i minerałów. Rośliny ryżowe rosną w wielu miejscach, w tym na pustyniach i terenach podmokłych, i mają od 2 do 6 stóp wysokości.
