Fakty dotyczące wulkanu Paricutin polegają na tym, że jego powstanie miało miejsce między 1942 a 1952 rokiem i że jest to wulkan w kształcie stożka scoria w meksykańskim stanie Michoacan. Wulkan Paricutin wzrósł o 164 stopy w ciągu jednego dnia po początkowej erupcji. Strumienie lawy wynurzyły się z wulkanu pięć dni po wybuchu iw ciągu tygodnia urosły do 500 stóp wysokości.
Wulkan Paricutin wynurzył się z pola kukurydzy należącego do rolnika o imieniu Dionisio Pulido. Erupcja była pierwszą okazją dla współczesnej nauki do studiowania formowania tego typu wulkanu. W 1952 r. Wulkan Paricutin stworzył 424-metrowy stożek i spowodował znaczne uszkodzenia 233 kilometrów kwadratowych. Erupcja pokryła dwa miasta w lawie i spowodowała trzy zgony.
Wulkan Paricutin leży na Trans-Meksykańskim Pasie Wulkanicznym. Aktywność wulkaniczna Paricutina tworzyła żyzne gleby, które produkowały jedne z najbardziej produktywnych pól uprawnych w Meksyku. Od 2015 r. Paricutin jest najmłodszym z około 1400 wulkanicznych otworów, które tworzą pole wulkaniczne Michoacan-Guanajuato. W 1997 r. Na obszarze Paricutin nastąpił rój 230 trzęsień ziemi spowodowany ruchem tektonicznym. Kolejny wulkaniczny rój trzęsień ziemi nastąpił w 2006 roku, a ponad 300 miało miejsce w Paricutin.
