Opiłki żelaza mają zazwyczaj szarawy kolor, są nierozpuszczalne w wodzie, magnetyczne i stałe w temperaturze pokojowej. Materiały te są powszechnie używane w eksperymentach naukowych w celu zilustrowania skutków magnetyzmu.
Materia charakteryzuje się masą spoczynkową i przestrzenią fizyczną, którą zajmuje. Jest klasyfikowany na podstawie jego składu i właściwości. Różne składniki i względne ilości zawierające materię odnoszą się do jej składu, podczas gdy cechy i cechy odnoszące się do jej właściwości jednoznacznie identyfikują jeden rodzaj materii od drugiego. Właściwości materii dzieli się na dwie: chemiczną i fizyczną. Właściwości chemiczne można zaobserwować i policzyć, modyfikując podstawowy skład materii, a właściwości fizyczne można zmierzyć bez zmiany podstawowej tożsamości materii. Typowe przykłady właściwości fizycznych obejmują kolor, gęstość, temperaturę wrzenia, temperaturę topnienia, rozpuszczalność i magnetyzm.
Opiłki żelaza składają się głównie z żelaza. Niektóre właściwości fizyczne pierwiastka chemicznego obejmują gęstość 7,67 g /cm <3 , temperaturę topnienia 2800 stopni Celsjusza i temperaturę wrzenia 5182 stopni.
W eksperymentach laboratoryjnych często stosuje się opiłki żelaza w celu zademonstrowania technik separacji z udziałem różnych substancji. Opiłki żelaza miesza się z innymi związkami, takimi jak sól i cukier, które następnie rozdziela się na podstawie różnic w ich właściwościach fizycznych. Ponieważ żelazo jest metalicznym ciałem stałym, które wykazuje właściwości magnetyczne, opiłków nie można rozpuścić w wodzie. Jedynym sposobem na oddzielenie opiłków jest użycie magnesu do odciągnięcia opiłków od reszty mieszaniny.
