Kapitan James Cook był brytyjskim podróżnikiem, który odwiedził sześć z siedmiu kontynentów podczas trzech podróży między 1768 a 1779 rokiem. Był pierwszym Europejczykiem, który napotkał wschodnie wybrzeże Australii i prawie znalazł Antarktydę. Cook zginął podczas potyczki nad skradzionym statkiem na Hawajach.
Anglia wysłał Cooka podczas pierwszej podróży pod pretekstem obserwowania Wenus, gdy przechodziła przez słońce. Podczas wyprawy udało się dokonać tej obserwacji, jej ostatecznym celem było odkrycie słynnego południowego kontynentu. Podczas tej pierwszej podróży Cook odkrył Nową Zelandię i Australię.
Wierząc, że na półkuli południowej był jeszcze większy kontynent, Cook wyruszył na poszukiwanie Antarktydy, ale zimno go zawróciło. Po drugiej nieudanej próbie odkrył kilka wysp podczas swoich podróży z powrotem do Anglii, w tym tych, które tworzą Hawaje, które nazwał Wyspami Sandwich.
Trzecia podróż Cooka polegała na odnalezieniu Pasażu Północno-Zachodniego w Ameryce Północnej. Kapitan Cook był odpowiedzialny za mapowanie wielu z tego, co jest obecne w Nowej Funlandii i na Wybrzeżu Pacyfiku w Ameryce Północnej, w tym w częściach Oregonu, Waszyngtonu i Kanady. Wyspa Vancouver nosi imię jednego z oficerów w jego drużynie, który później powrócił i spędził kilka lat na eksplorowaniu północno-zachodniego Pacyfiku. Po nieudanej próbie odnalezienia fragmentu Cook wrócił na Hawaje i spotkał się z jego śmiercią.
