Jodoform stosuje się głównie w leczeniu mniejszych chorób skóry ze względu na jego właściwości antyseptyczne. Jest on również stosowany w różnych produktach dezynfekujących dla ludzi i zwierząt, a także w foliach polaryzacyjnych do wyświetlania ciekłokrystalicznego lub substancji chemicznych LCD. /p>
Jodoform, który jest żółtym stałym organicznym związkiem chlorowcowym, został po raz pierwszy odkryty w 1822 r. Znany również jako trijodometan, jodoform jest wytwarzany przez elektrolizę wodnego roztworu zawierającego węglan sodu, aceton i jodki nieorganiczne. Chemiczne właściwości antyseptyczne zostały po raz pierwszy odkryte w 1880 roku, co sprawiło, że było to medycznie dość ważne. Jednak w bardziej nowoczesnych czasach jodoform nie jest używany tak często z powodu odkrycia bardziej skutecznych chemicznych środków antyseptycznych.
Innym powodem, dla którego jodoform nie jest już powszechnie stosowany w leczeniu medycznym, jest niewielkie ryzyko zatrucia. Nadmierne ilości jodoformu, które są wchłaniane przez skórę lub spożywane, mogą prowadzić do zatrucia ogólnoustrojowego, co może powodować objawy, takie jak wymioty, szybki puls, halucynacje, majaczenie i gorączka. Zatrucie jodem może potencjalnie doprowadzić do śpiączki lub śmierci. W przypadku spożycia lub wchłonięcia przez skórę jod może również powodować zaburzenia widzenia i być może całkowitą ślepotę, chociaż wizja zwykle powoli z czasem sama się poprawia.
