Typy gleb wspólne dla tundry obejmują wieczną zmarzlinę i gleby wieloboczne. Permafrost odnosi się do gleby, która jest trwale zamrożona 1 do 2 metrów pod powierzchnią. Gleby wielokąta to spękane, wzorzyste gleby powstałe w wyniku skurczu powierzchni wskutek zamrożonych temperatur zimowych.
Gleba wiecznej zmarzliny izoluje dolne warstwy gleby od aktywności biologicznej, utrudniając korzeniom roślin uzyskanie głębokich warstw gleby. Materiały mogą zostać uwięzione w warstwach wiecznej zmarzliny na wieki. Woda jest ograniczona, z wyjątkiem okresowej odwilży.
Rodzaj gleby wielokątnej kurczy się zimą, tworząc wielokątne kształty powierzchni otoczone dużymi pęknięciami w ziemi. W cieplejszych miesiącach letnich pęknięcia te wypełniają się roztopioną wodą i mogą tworzyć wyjątkowe zbiorowiska roślin i zwierząt.
