Łąki są siedliskami dla zwierząt wypasanych, takich jak bawoły, łosie i jelenie w Ameryce Północnej oraz zebra i antylopy w Afryce, gdzie stada wspierają drapieżniki, takie jak lwy i gepardy. Inne duże ssaki żyjące na łąkach to afrykański gnu, gigantyczny mrówkojad Ameryki Południowej i koń Przewalskiego.
Kojoty, orły, bobki, szare wilki, dzikie indyki, łapacze much, kanadyjskie gęsi, świerszcze, kurki preriowe, gnojowce, kobry i wiewiórki są powszechne na północnoamerykańskich preriach. Pieski preryjne kopią ogromne podziemne systemy tunelowe, które napowietrzają glebę i umożliwiają przepływ wody pod ziemię. Roztocze, larwy owadów, nicienie i dżdżownice zamieszkują głęboką glebę, aż 20 stóp pod powierzchnią niezakłóconych łąk. Bezkręgowce rozbijają twardą ziemię, wzbogacają ją mocznikiem i innymi nawozami, zatrzymują minerały i wodę, a także pobudzają wzrost roślin. Ze względu na mocne systemy korzeniowe i łodygowe rośliny zielne na łąkach mogą przetrwać i dalej rosnąć, nawet gdy zwierzęta je skubią.
Pampa Ameryki Południowej jest domem dla większej remy, która jest krewną afrykańskiego strusia. Kot Geoffroya i grzywiasty wilk, charakterystyczny dla bardzo długich nóg, które pozwalają mu widzieć nad wysoką trawą, również nazywają ten obszar domem. Silne wiatry Pampasów wymagają specjalnych adaptacji. Wiele zwierząt zagrzebuje się w ziemi, w tym jeden gatunek sowy, który gniazduje w podziemnych norach.
