Chromosomy ustawiają się w centrum komórki podczas metafazowej części mitozy. Metafaza jest drugą pod-fazą mitozy lub zdarzeniami zachodzącymi podczas fazy M cyklu komórkowego.
Mitoza to proces stosowany przez większość komórek organizmu w celu podziału lub reprodukcji. Składa się z czterech, odrębnych podfaz, którymi są, kolejno, profaza, metafaza, anafaza i telefaza. Podczas każdej z tych faz, jak również podczas nieaktywnego, niereprodukcyjnego czasu lub interfazy, chromosomy komórki zachowują się w określony sposób, aby umożliwić prawidłowe odtwarzanie i funkcjonowanie w całym ciele.
Gdy komórka przemieszcza się z nieaktywnej interfazy do profazy, jej chromosomy kondensują się i stają się widoczne w jądrze. Jednak w tym czasie chromosomy są w ciągłym ruchu bez wyraźnej orientacji.
Gdy komórka porusza się do metafazy, dwie specyficzne struktury, zwane centriolami, zajmują pozycję po przeciwnych stronach lub biegunach jądra. Następnie, podczas metafazy, wszystkie skondensowane chromosomy podążają za ołówkiem centrioli i zaczynają ustawiać się w linii na płaszczyźnie geometrycznej znanej jako płyta metafazowa. Ta płaszczyzna jest w istocie linią w dół środka komórki, co oznacza, gdzie podzieli się w następnych fazach mitozy.
Po ustaleniu, chromosomy zajmują swoje miejsce po przeciwnych stronach płytki metafazowej (anafazę). W końcu docierają do przeciwległych biegunów jądra, gdzie wokół nich tworzą się nowe membrany (telefaza). Wynikiem są dwie identyczne komórki, a proces mitozy jest zakończony.
