Płazy po raz pierwszy pojawiły się na Ziemi w okresie dewonu, który był ponad 400 milionów lat temu. Podczas gdy ten okres jest najbardziej znany z produkcji obfitości ryb, spowodował również przejście pomiędzy ryby i płazy. W okresie karbońskim rozkwitały płazy.
Skamielina znaleziona w kanadyjskiej Arktyce w 2004 roku ujawniła, że istniały stworzenia, które miały kręgi, a także płetwy, które pozwalały im poruszać się w wodzie. Skamielina zawierała również pysk do oddychania za pomocą powietrza, a także żeber i szyi. W tym czasie płazy spędzały większość czasu w wodzie, ale zawierały proste płuca i skórę, które pozwalały im oddychać na lądzie.
W okresie karbońskim od 299 do 360 milionów lat temu płazy znacznie się rozwinęły. W miarę jak ziemia stała się bardziej sucha, potrzebna była produkcja jaj owodniowych, co spowodowało przekształcenie płazów w bardziej nadającą się do ziemi formę. W tym czasie płaz ewoluował, by mieć silniejsze struktury, duże płaskie głowy i krótkie kończyny. Ich czaszki stały się głębsze, a ich ciała były rozpostarte, co pozwoliło im poruszać się z łatwością. W tym momencie pojawiły się wczesne przykłady krokodyli, jaszczurek i węży, a także wczesne objawy synapsydów.
