Carolus Linnaeus wynalazł system klasyfikacji żywych stworzeń. Jego system nazewnictwa był nazywany dwumianową nomenklaturą. Ten system nazewnictwa nadaje każdemu organizmowi dwie nazwy: nazwę rodzaju i nazwę gatunku.
Przed Linnaeusem naukowcy umieszczają organizmy w różnych kategoriach na podstawie ich obserwowalnych cech. Te systemy klasyfikacji nie uwzględniają podobieństw między gatunkami ani nie pokazują związków między organizmami. Linneusz umieścił gatunki w coraz wyższych grupach, takich jak zamówienia, klasy i królestwa.
W dwumianowej nomenklaturze każdy organizm stał się znany dzięki dwóm nazwom łacińskim lub łacińskim. Imię jest pisane wielką literą i odnosi się do rodzaju organizmu. Druga część nazwy, która nie jest skapitalizowana, to nazwa gatunku, która sama w sobie nic nie znaczy; z nazwą rodzaju z przodu, dwa słowa stają się unikalnym oznaczeniem organizmu.
