Dyplomacja The Big Stick Theodore'a Roosevelta była jego polityką w stosunkach międzynarodowych podczas jego prezydentury. Dyplomacja otrzymała słynny cytat z cytatu z przemówienia Roosevelta: "Mów cicho i noś wielki patyk. "
Dyplomacja Big Stick w zasadzie oznaczała, że liderzy powinni dążyć do utrzymania pokoju wewnętrznie, nigdy nie pozwalając innym narodom wątpić w siłę militarną Stanów Zjednoczonych. Roosevelt użył tej polityki kilkakrotnie podczas swojej prezydentury, w tym także podczas zmiany Doktryny Monroe podczas kryzysu w Wenezueli. Ta poprawka oznaczała, że USA zaangażowałyby się w sprawy Ameryki Łacińskiej wraz z sąsiadami, gdyby spóźniły się z długiem europejskim. Roosevelt ponownie zastosował swoją politykę podczas kryzysu w Kanale Panamskim i na Kubie. Stany Zjednoczone zgięły swoje uprawnienia, ustanawiając listę norm i zasad dla Kuby, zamiast aneksować.
Roosevelt wykorzystał także swoją dyplomację Big Stick w walce z węglem antracytowym w 1902 r. Strajk ten dotyczył 140 000 górników żądających lepszych warunków mieszkaniowych, krótszych dni pracy i większej zapłaty. Kiedy negocjacje z górnikami zakończyły się fiaskiem, Roosevelt sprowadził wojsko do pracy górników, ponieważ obawiał się tego, co strajk zrobi z gospodarką z powodu niedoboru węgla. Gdy wojsko zaczęło działać, górnicy ulegli negocjacjom.
