Dżdżownicy faktycznie oddychają przez skórę, co oznacza, że ich mechanizm wymiany gazowej obejmuje całe ich ciało. Oznacza to, że tlen dostaje się przez skórę i że dwutlenek węgla ostatecznie opuszcza tę samą drogę. Wdychanie zasysa powietrze przez skórę, a tlen rozpuszcza się w wilgoci na skórze robaka, bezpośrednio wchodząc do naczyń włosowatych.
Kiedy tlen krąży wokół krwiobiegu robaka wraz z hemoglobiną, dwutlenek węgla zaczyna zastępować tlen w tranzycie. Kiedy krew wraca na skórę, dwutlenek węgla wypływa przez skórę, a cykl wymiany gazowej jest zakończony.
Mechanizm oddychania nie jest jedyną unikalną cechą jaką posiadają dżdżownice. Używają swojej gardła do wrzucania do pyska ziemi lub innego pokarmu, a gruczoły przełykowe dodają kredy, aby pozbyć się zawartości kwasu w glebie. Uprawa nadaje mu tymczasowe miejsce do przechowywania, ale potem wchodzi w żołądek, który ma podszewkę przeznaczoną do rozdrabniania jedzenia na łatwiejsze w użyciu kawałki. Jelito wchłania pokarm, ale wszystko, co nie jest trawione, po prostu opuszcza robaka przez odbyt, wchodząc w glebę jak "robak rzuca".
