Jeśli w glebie i strefie korzeniowej zgromadzi się wystarczająca ilość soli, może ona odwodnić roślinę i zahamować wzrost roślin. Woda o wysokim stężeniu soli może uniemożliwić korzeniom wchłanianie wody z otaczającej gleby i może powodować stres dla rośliny.
Gdy roślina jest wystawiona na działanie słonej wody, albo więdnie, albo po prostu dostosowuje się do słonej wody, kontrolując wzrost rośliny w niekorzystnych obszarach. Większość roślin, zwłaszcza roślin uprawnych, przestaje rosnąć lub rośnie niewiele, gdy jest za dużo soli. Nadmiar słonej wody może również zmniejszyć przepuszczalność gleby, zapobiegać infiltracji wody i powodować strupy powierzchni. Rośliny na pustyni iw półpustynnych klimatach przystosowały się jednak do gleby o wysokim zasoleniu, występującej w ich otoczeniu. Są zdolne do rozwoju pomimo suchego klimatu i gleby z solą pustynną. To samo dotyczy roślin kwitnących w obszarach przybrzeżnych i nadmorskich.
Sól jest niezbędnym składnikiem gleby, a sól, na przykład potas i azotan, są składnikami odżywczymi niezbędnymi do wzrostu roślin. Są one powszechnie włączane do gleby poprzez nawozy, mineralne wietrzenie i wody do nawadniania. Kiedy woda paruje, pewna ilość soli pozostaje z tyłu i gromadzi się z czasem. Gdy gleba jest nawadniana, stosunkowo duża ilość soli zamienia wodę w sól fizjologiczną, co może niekorzystnie wpływać na wzrost roślin.
