Proces osmozy przyspiesza, gdy temperatura wzrasta, podobnie jak w przypadku procesu dyfuzji ogólnej. Podczas gdy proces dyfuzji jest bardziej losowy niż proces osmozy, oba procesy opierają się na ruchu cząstki, aby osiągnąć równowagę. Zasadą jest, że cząstki poruszają się szybciej, gdy są w podwyższonej temperaturze, i poruszają się wolniej w obniżonych temperaturach.
Osmoza i dyfuzja są podobnymi procesami fizycznymi, a ich reakcja na wzrost temperatury jest zrozumiała podobnie. Gdy dwa roztwory stykają się ze sobą, cząsteczki poruszają się losowo wokół obu roztworów, ostatecznie osiągając równomierną dystrybucję obu roztworów. Kiedy ten proces jest dostarczany z większą energią w postaci wolnego ciepła, cząsteczki mają tendencję do poruszania się szybciej niż wcześniej. Przyspiesza to proces i przyspiesza proces dyfuzji.
W przeciwieństwie do tego, osmoza jest rodzajem dyfuzji, która występuje na półprzepuszczalnej membranie. Jednakże, podobnie jak w przypadku dyfuzji, wzrost temperatury przyspiesza proces. Ma to ważne implikacje dla organizmów żywych, zwłaszcza tych, które żyją w bardzo zmiennych klimatach.
Szybkość osmozy jest zwykle mierzona pod względem ciśnienia osmotycznego, ale różne autorytety stosują różne skale odniesienia. Ciśnienie osmotyczne odnosi się do tendencji roztworu do mieszania z mniej stężonymi roztworami.
