Zwiększenie wysokości rampy zwiększa nachylenie rampy, co z kolei zwiększa prędkość, z jaką obiekt spada w dół rampy. Zakłada to, że wszystkie inne czynniki związane z pochylnią i rampą obiekt pozostaje taki sam, na przykład nachylenie (lub jego brak) powierzchni, na której znajduje się rampa, materiał pochylni i materiał obiektu.
Wraz ze wzrostem wysokości rampy, wysokość obiektu umieszczonego również na szczycie tej rampy. Zwiększenie wysokości obiektu z powierzchni w obecności pola grawitacyjnego odpowiada wzrostowi energii potencjalnej obiektu. Kiedy obiekt pozostanie do zrolowania lub ześlizgnięcia się po wyższej, bardziej nachylonej rampie do powierzchni, ta wyższa energia potencjalna może zostać przekształcona w odpowiednio wyższą energię kinetyczną.
Ponieważ energia kinetyczna jest obliczana na podstawie masy obiektu i jego prędkości, im większa rampa, tym szybciej obiekt będzie się toczył lub ślizgał po pochylni, zakładając, że masa obiektu pozostaje taka sama. Jednak nie cała potencjalna energia jest przekształcana w energię kinetyczną, ponieważ część tej energii jest tracona jako ciepło z tarcia między rampą a obiektem, gdy obiekt schodzi po rampie.
