Powietrze jest przenoszone do płuc, gdy przepona i mięśnie międzyżebrowe kurczą się, aby powiększyć jamę klatki piersiowej. Ta ekspansja powoduje spadek ciśnienia powietrza w klatce piersiowej, umożliwiając zwiększenie ciśnienia powietrza z zewnątrz ciała być wciągnięte przez nos i usta, wypełniając płuca.
Oddech rozpoczyna się od wdychania, gdy powietrze jest wciągane do płuc. Gdy powietrze zostanie przeciągnięte przez oskrzelowe płuca, dostaje się do pęcherzyków płucnych. Pęcherzyki płucne są maleńkimi workami powietrznymi z cienkimi ściankami, przez które tlen może przenikać, aby dostać się do krwioobiegu, gdzie białko krwinek czerwonych znane jako hemoglobina jest w stanie przenosić je do reszty ciała. W tym samym czasie, gdy tlen wnika do krwioobiegu, gaz odpadowy zwany dwutlenkiem węgla przechodzi przez naczynia włosowate pęcherzyków płucnych.
Wydech występuje, gdy przepona i mięśnie międzyżebrowe są rozluźnione, zmniejszając rozmiar jamy klatki piersiowej i wydalając powietrze, które jest bogate w dwutlenek węgla z organizmu. Podczas gdy inhalacja wymaga skurczu mięśni, wydech nie wymaga wysiłku, z wyjątkiem przypadków, w których choroba płuc spowodowała fizyczne uszkodzenie płuc. Skurcz mięśni brzucha może wspomagać wydech podczas okresów wysiłku fizycznego.
