W każdym przypadku, w którym niestabilny izotop ulega rozpadowi radioaktywnemu, powstaje jeden lub więcej atomów o różnej liczbie protonów niż rozpadający się atom. Według Purdue University Grupa Wydziału Nauk Chemicznych Wyższej Szkoły Nauk, przyjmuje różne formy, od rozpadu alfa, w którym jądro helu jest uwalniane, do rozpadu beta, w którym emitowany jest elektron lub pozyton, lub pochłania elektron.
Występuje również spontaniczne rozszczepienie, w którym jeden duży atom dzieli się na dwa o podobnym rozmiarze. Rozpad promieniotwórczy jest w rzeczywistości źródłem wielu materiałów, z których ludzie korzystają każdego dnia. Hel, na przykład, jest lżejszy od powietrza i zupełnie obojętny, więc po uwolnieniu łatwo ucieka z atmosfery. Nowe źródła helu są faktycznie wydobywane, uwięzione pod ziemią po wytworzeniu przez rozpad alfa niestabilnych izotopów, jak wyjaśniono w Purdue University College of Science Chemical Education Division Group. Uran-238 to jeden izotop, który wytwarza hel, a tor jest drugim produktem ubocznym.
Jeden typ rozpadu beta emituje elektrony z jądra, podobnie jak przy konwersji potasu-40 w wapń. Elektron jest emitowany z niestabilnego neutronu, który następnie zamienia się w proton, zmieniając element. Odwrotna sytuacja może się również zdarzyć w przypadku potasu-40 w innym typie rozpadu beta, w którym atom pochłania elektron w proton, zmieniając proton na neutron i przekształcając się w argon. Ostateczny typ rozpadu beta, który ponownie jest zilustrowany atomem potasu-40 stającym się atomem argonu, wiąże się z uwolnieniem pozytonu, przekształcając proton w neutron.
