"Kroki" lub "szczeble" cząsteczki DNA składają się z czterech zasad nukleotydowych, w tym adeniny (A), cytozyny (C), guaniny (G) i tyminy (T). Te podstawy są ułożone w poszczególnych parach. Tylko wiązania z T i na odwrót, podczas gdy C tylko paruje z G i odwrotnie.
Kwas dezoksyrybonukleinowy lub DNA jest cząsteczką zawierającą materiał genetyczny organizmu. Jego podstawowa jednostka nazywa się nukleotydem. DNA jest rodzajem kwasu nukleinowego, który tworzy strukturę podwójnej helisy dzięki dwóm pasmom, które krążą wokół siebie, często porównywane do kształtu skręconej drabiny.
DNA składa się z grupy fosforanowej, dezoksyrybozy i czterech zasad azotowych. Naprzemienne cząsteczki cukru i fosforanu tworzą szkielet lub "szyny" DNA. Cukier jest przyłączony do grupy fosforanowej poprzez wiązanie fosfodiestrowe 3'-5 '. Cztery nukleozasady, które tworzą szczeble, łączą się ze sobą poprzez słabe wiązanie wodorowe. Pary zasad A-T i T-A zawierają dwa wiązania wodorowe, podczas gdy pary zasad C-G i G-C tworzą trzy wiązania wodorowe.
Nukleozowe A i G, określane jako puriny, są większe w porównaniu z T i C, które nazywane są pirymidynami. Puryna zawsze tworzy parę z pirymidyną. Kod dziedziczny określający cechy organizmu jest przechowywany w tych parach zasad.
