Archaebacteria to grupa organizmów prokariotycznych lub organizmów jednokomórkowych, które uważa się za połączenie między bakteriami i eukariotami. Po raz pierwszy odkryto je w latach 70. XX wieku. Chociaż początkowo uważano, że są one podobne do bakterii, naukowcy wkrótce odkryli radykalne różnice między cząsteczkami, które umieściły je w różnych kategoriach.
Archaebacteria lub archaeanie to organizmy jednokomórkowe. Chociaż zostały one po raz pierwszy zaklasyfikowane jako bakterie, od tego czasu zdobyły własną kategorię. Chociaż mają prostą strukturę bardzo podobną do bakterii, istnieje wiele różnic. Mają unikalny typ rRNA, który odróżnia ich od innych prokariotów. Co więcej, nie wywołują chorób u ludzi.
Archaebakterie są uważane za ekstremofile, ponieważ żyją w różnych trudnych warunkach i mogą tolerować ekstremalne warunki, takie jak kwasowość i zasolenie. Są one podzielone na trzy główne grupy: crenarchaeota, euryarchaeota i korarchaeota.
Crenarchaeota składa się z hipertermofili i termoakidofili, które dobrze się rozwijają w bardzo gorących, zimnych lub kwaśnych środowiskach. Euryarchaeota składa się z halofilów i metanogenów, które rozwijają się w słonych i wolnych od tlenu środowiskach. Na przykład euyarchaeota często żyją w wnętrznościach zwierząt. W porównaniu z innymi grupami archebakterii, mniej wiadomo o korarchaeota. Naukowcy wiedzą, że są ciepłolubni i żyją w gorących źródłach.
