Bomba z azotem zazwyczaj odnosi się do urządzenia wybuchowego zbudowanego ze związków, które zawierają mniej stabilne formacje azotu, które uwalniają ogromną energię po uwolnieniu wymaganego poziomu energii aktywacji, powodując eksplozję. Bomby wykorzystujące azot to C4, nitrogliceryna, TNT i słynna bomba nawozowa Timothy'ego McVeigha.
Atmosfera Ziemi składa się w przybliżeniu z 80% azotu, ale ta wersja to stabilny trójzaciskowy gazowy azot (N2), który wymaga temperatury do 1000 stopni Celsjusza, aby się zepsuć. Bomby z azotem wywierają wystarczającą energię aktywacji, aby spowodować rozkład niestabilnych związków azotowych, takich jak azotan amonu, i utworzyć atmosferyczny azot. Zarówno pękanie, jak i tworzenie się potrójnego wiązania N2 uwalnia ogromne ilości energii, które mogą być bardzo niszczące. Zmiana azotu ze stałego do gazowego powoduje szybką ekspansję, powodując destrukcyjną falę uderzeniową.
