Szary wilk, największy na świecie gatunek psa, jest drapieżnikiem na północy, który je duże zwierzęta kopytne, takie jak łosie, łosie, żubry, jelenie i karibu. Żyją w na półkuli północnej Ameryki, Europy i Azji. Szary wilk niegdyś wędrował przez dwie trzecie Stanów Zjednoczonych, aż intensywne polowania groziły temu gatunkowi na bardzo niskim poziomie w latach 30. XX wieku.
W tym samym czasie, szare wilki miały najszerszy rozkład u wszystkich ssaków na Ziemi, z wyjątkiem ludzi. Canis lupus przystosował się do życia w dowolnym biomie, z wyjątkiem tropikalnych lasów deszczowych i pustyń. Wilki utrzymują ekosystemy w zdrowiu, jedząc najsłabszych lub najbardziej chorych roślinożerców, gdy polują w paczkach. Te drapieżniki są coraz liczniejsze, ponieważ gatunek został ponownie wprowadzony na obszary, które niegdyś zamieszkiwał.
Szare wilki są przodkami wszystkich domowych psów oswojonych przez ludzkość. Pomimo swojej wspólnej nazwy, kły faktycznie mają kolor od brązowo-szarego do czarno-białego. Pakiety myśliwskie liczą od dwóch do 12 wilków prowadzonych przez samca alfa i samicę alfa. Członkowie grupy komunikują się ze sobą poprzez szczeki, wycie, warczenie i skomlenie.
Największy szary wilk kiedykolwiek złapany ważył 175 funtów. Większość dzikich okazów żyje od ośmiu do trzynastu lat.
