W chemii pK jest logarytmiczną wartością stałej dysocjacji Ka, atomu wodoru obecnego w cząsteczce. Cząsteczka ma odrębne pK dla każdego atomu wodoru, który można deprotonować. Kwasowość określonego atomu wodoru w cząsteczce jest reprezentowana przez wartość pK.
Aby cząsteczka oddawała atom wodoru lub deprotonian, pH otaczającego układu musi przekraczać określoną wartość, która jest określana jako pK. Jeśli cząsteczka występuje w środowisku o pH niższym niż wartość pK, może istnieć w formie protonowanej lub kwasowej. Odwrotnie, jeśli cząsteczka jest w środowisku o pH wyższym niż wartość pK, może istnieć w zdeprotonowanej lub sprzężonej formie zasadowej.
