Silnik trójdrogowy prądu stałego jest silnikiem elektrycznym zasilanym prądem stałym, w którym uzwojenia wzbudzenia są połączone równolegle z uzwojeniami twornika. Dzięki temu obie cewki mogą być zasilane z tego samego źródła.
Znany również jako silnik o stałej prędkości lub stałym strumieniu, charakterystyczną cechą silnika bocznikowego jest jego zdolność do utrzymywania stałej prędkości pod różnymi obciążeniami bez użycia regulatora prędkości. Silnik reguluje swoją prędkość, wykorzystując swoją wewnętrzną oporność. Jego zwora obrotowa tworzy pole elektromagnetyczne, które jest źródłem oporu. Poprzez przyłożenie obciążenia do silnika zwora zwalnia, a opór jest zmniejszany, co daje mu większą wytrzymałość. Równowaga między obciążeniem a oporem pozwala silnikowi utrzymać stałą prędkość. Aby zmienić prędkość silnika, wymagana jest zmiana prądu ze źródła zasilania.
Wizualnie można rozróżnić silnik bocznikowy, badając zworę. Zwora silnika bocznikowego składa się z dużej liczby cewek wykonanych z cienkiego drutu dla zwiększenia wytrzymałości. Inne typy silników prądu stałego są zbudowane z grubszych cewek. Większa liczba cewek zwiększa moment obrotowy lub wytrzymałość silnika.
