Średnica koła podziałowego jest określeniem używanym do opisania średnicy linii środkowej kołowego rozstawu śrub, średnicy teoretycznych tarcz ciernych, które przesyłają ten sam stosunek prędkości, jak dwa zazębiające się koła zębate, lub średnicę, z jaką ząb gwintu jest równy odstępowi między gwintami dla gwintów. Należy użyć kontekstu, aby określić, czy termin ten jest używany do opisu odstępów między śrubami, kół zębatych lub gwintów.
W przypadku rozstawu śrub lub śrub, średnica koła podziałowego lub PCD, zwana również średnicą koła śrubowego lub BDC, jest średnicą wyobrażonego koła przechodzącego przez środek śrub rozmieszczonych wokół elementu takiego jak koło, piasta lub obudowa. Po ustaleniu średnicy koła podziałowego należy jedynie określić liczbę otworów lub gwintów i wymiarów każdego otworu lub gwintu, aby opisać pełny wzór śrub.
W przypadku dwóch zazębiających się kół, średnica koła podziałowego reprezentuje każdą z dwóch tarcz ciernych, które po skręceniu razem bez poślizgu dawałyby identyczny stosunek prędkości i przełożenie przekładni co biegi rzeczywiste. Średnica koła podziałowego jest więc ważnym geometrycznym terminem dla inżynierów opisującym mechaniczną zależność zestawu przekładni.
Aby dokładnie zmierzyć średnicę koła podziałowego lub średnicę podziałową gwintu, należy użyć albo urządzenia pomiarowego komparatora optycznego, albo drutu nici.
