W temperaturze pokojowej stan materii neonowej to gaz. Jest to bardzo rzadki, obojętny pierwiastek gazowy, który znajduje się w sekcji gazów szlachetnych w grupie 18 układu okresowego pierwiastków. Neon jest reprezentowany przez symbol elementu Ne, a jego liczba atomowa to 10.
Neon, który jest dziesiątym elementem na stole okresowym, został po raz pierwszy odkryty przez Sir Williama Ramsaya i Morrisa W. Traversa, który był jednym z jego uczniów, w 1898 roku. Neon to bezwonny, pozbawiony smaku i bezbarwny gaz, który jest uzyskiwany poprzez frakcjonowaną destylację ciekłego powietrza. Chociaż neon jest bezbarwny, w stanie rozładowania elektrycznego zwykle świeci czerwonawo-pomarańczowym światłem. Jest uważany za drugi najlżejszy gaz po helu wśród gazów szlachetnych.
Chemiczne i fizyczne właściwości neonu są używane do odróżnienia go od innych substancji. Większość substancji ma stany materii w postaci płynów, ciał stałych, plazmy i gazów. Fizyczne właściwości neonu to te właściwości, które można zaobserwować bez konieczności zmiany elementu na inną substancję. Neon zamienia się w ciecz o temperaturze minus 245,95 stopni Celsjusza i jest rozpuszczalny w wodzie.
Właściwości chemiczne neonu to właściwości, które określają, jak może reagować z innymi substancjami. Neon nie reaguje z tlenem w typowych warunkach i zazwyczaj jest nieaktywny chemicznie.
