Cechy wspólne planetom zewnętrznym obejmują ich duże rozmiary i dużą liczbę księżyców w porównaniu z planetami wewnętrznymi lub ziemskimi. Brakuje im również twardych powierzchni, a astronomowie wiedzą, że żaden nie jest w stanie wspierać życia. Na przykład: Jowisz i Saturn to "gazowe giganty" z atmosferami zbudowanymi głównie z wodoru i helu, podczas gdy Neptun i Uran są nazywane "lodowymi gigantami", ponieważ ich atmosfera zawiera również amoniak, metan i wodę.
Jedną z przyczyn, dla których planety zewnętrzne nie mogą podtrzymywać życia, jest to, że ich "powierzchnie" są wyjątkowo zimne. Temperatura Saturna wynosi -288 stopni Fahrenheita, podczas gdy temperatura Jowisza wynosi -244 stopnia. Temperatura powierzchni Neptuna wynosi -330 stopni, a temperatura powierzchni Urana wynosi -323 stopnia.
Łączenie niskich temperatur zewnętrznych planet to obszary brutalnych wiatrów. Wiatry na Uranie mogą osiągać prędkość 240 mil na sekundę, ale Neptune ma najszybsze wiatry na wszystkich planetach, z prędkością taktowaną przy 1300 milach na godzinę.
Planety mają również pierścienie. Chociaż pierścienie Saturna są najbardziej spektakularne, pozostałe trzy mają również układ pierścieni. Uważa się, że zewnętrzne planety mają stałe, skaliste, metalowe rdzenie.
