Informacja genetyczna użytych bakterii została przekształcona w eksperymencie Griffitha. Transformacja polega na zmianie genetycznej informacji o komórce poprzez bezpośredni pobór i ekspresję DNA z otoczenia.
Eksperyment został przeprowadzony w 1928 roku przez angielskiego oficera medycznego i genetyka Fredericka Griffitha. Był to jeden z pierwszych eksperymentów wykazujących transformacyjne zdolności mikroorganizmów.
Używając dwóch szczepów bakterii pneumokoków, Griffith zainfekował dwie izolowane populacje testowe myszy. Jeden ze szczepów zawierał gładką powłokę polisacharydową, która chroniła go przed układem odpornościowym gospodarza, umożliwiając infekcję. Drugi szczep nie miał tej powłoki. Powleczone bakterie zostały zabite przez ogrzewanie, a ich pozostałości zmieszano z hodowlą niepowleczonych bakterii. Żaden szczep nie był w stanie samodzielnie zabić myszy, ale mieszanina żywych i martwych szczepów zabiła myszy. Ponadto krew zmarłych myszy dała żywe próbki obu szczepów. Niepowleczone bakterie były zdolne do kopiowania danych genetycznych powleczonych martwych bakterii, umożliwiając tym pierwszym przekształcenie się w tę ostatnią.
Koniugacja i transdukcja to dwa sposoby inne niż transformacja, w której zewnętrzna informacja genetyczna może zostać zintegrowana z komórką bakteryjną.
