Rozpuszczalność dwutlenku krzemu, SiO2, w wodzie zależy od wielu różnych czynników, w tym ciśnienia, temperatury i struktury jego powierzchni. Ogólnie mówiąc, dwutlenek krzemu jest praktycznie nierozpuszczalny w wodzie w temperatura pokojowa.
Rozpuszczalność dwutlenku krzemu wzrasta wraz z wyższym ciśnieniem lub temperaturą, przy czym poziom rozpuszczalności gwałtownie wzrasta powyżej 100 stopni Fahrenheita. Kiedy dwutlenek krzemu rozpuszcza się w wodzie, reakcja tworzy kwas krzemowy.
Istnieje ponad 13 różnych modyfikacji strukturalnych dwutlenku krzemu, z których każdy ma swój własny poziom rozpuszczalności. Na przykład makrokrystaliczny kwarc jest znacznie mniej rozpuszczalny niż albo chalcedon albo amorficzne szkło kwarcowe.
