Miedź reaguje z kwasem azotowym i kwasem siarkowym. Reaguje z zimnym, rozcieńczonym kwasem azotowym, ale wymaga ciepła i stężonego kwasu siarkowego, aby wytworzyć reakcję. Miedź nie reaguje z większością innych kwasów.
Reakcja między miedzią i kwasem azotowym jest popularną demonstracją w klasie ze względu na widoczną produkcję dwutlenku azotu, ale należy podjąć odpowiednie środki ostrożności. Wytworzony dwutlenek azotu jest toksyczny w przypadku wdychania, więc eksperyment powinien być przeprowadzony pod wyciągiem lub dwutlenek azotu powinien być przepuszczany przez wodę. Rękawice i ochrona oczu są ważne ze względu na korozyjny charakter kwasu azotowego.
