Grzmot powstaje, gdy powietrze nagrzewa się i rozszerza, gdy pojawia się błyskawica. Szybkość ekspansji jest tak duża, że powietrze wibruje, powodując fale dźwiękowe. Ponieważ światło porusza się szybciej niż dźwięk, błyskawica jest widoczna, zanim usłyszy grzmot.
Dźwięki grzmotu są podzielone na klapy, okrzyki, bułki, dudnienia i zbliżenia. Nagły, głośny grzmot trwający od 0,2 do 2 sekund nazywany jest klaszczeniem. Kiedy grzmot ma zmieniającą się częstotliwość lub amplitudę, jest nazywany pealem. Nieregularne wariacje dźwięku nazywane są rolkami. Dudnienia mają niską częstotliwość, ale trwają dłużej. Kiedy piorun kliknięć nd następuje głośny trzask i ciągłe dudnienie, nazywa się to zbliżeniem.
Choć grzmot składa się z fal dźwiękowych, na bardzo bliskich odległościach znane jest powodowanie uszkodzeń własności. Ciśnienie fal dźwiękowych może być wystarczająco duże, aby wyskoczyć z gipsu lub rozbić szkło. Bliskość błyskawicy można przewidzieć, mierząc różnicę między chwilą, gdy piorun jest widziany i kiedy słychać grzmot. Słuchanie grzmotów w 30 sekund lub mniej po zauważeniu piorunów oznacza, że błyskawica jest blisko, a ludzie muszą się ukryć. Najlepiej odłożyć wyjście na zewnątrz do co najmniej 30 minut po zobaczeniu ostatniej błyskawicy lub usłyszeniu ostatniego grzmotu.
