Gdy dwie płyty tektoniczne rozpadają się, uważa się je za konstruktywne ze względu na fakt, że w procesie powstaje nowa skorupa. W tym typie rozbieżnej granicy płytki magma unosi się i ostatecznie twardnieje, aby wypełnić lukę utworzoną przez rozsuwane płytki.
Większość rozbieżnych granic płyt występuje w oceanie, w wyniku rozdzielenia się dwóch płyt oceanicznych. Kiedy magma unosi się na powierzchnię, aby stworzyć nową skorupę, działa ona na zastąpienie skorupy, która jest zniszczona na zbieżnych granicach płytek, gdzie płyta oceaniczna zderza się z płytą kontynentalną. Przy tego rodzaju zbieżnej granicy skorupa na płytce oceanicznej przesuwa się pod talerzem kontynentalnym i w końcu zostaje wtopiona w magmę, gdy porusza się głębiej w Ziemię.
Chociaż zbieżne granice oceaniczne mogą być konstruktywne, efekt rozdzielenia dwóch kontynentalnych płytek tworzy szczelinę, która ostatecznie wypełnia się wodą, zwykle tworząc morza śródlądowe. Dzieje się tak, ponieważ ziemia między dwiema płytami dalej tonie głębiej, gdy płyty odrywają się. Przykładem tego jest Wschodnia Afryka Rift Valley, która powstaje jako wschodnie wybrzeże północnej Afryki, które jest częścią indyjskiego talerza, stopniowo oddziela się od afrykańskiego talerza zawierającego resztę kontynentu.
