Ryby mają skrzela, ponieważ te narządy są używane do wydobywania tlenu z otaczającej wody, w której żyje ryba. Blaszki różnią się od płuc, ponieważ skrzela działają ogólnie w sposób jednokierunkowy: woda porusza się w jednym kierunku przez skrzela, aby narządy mogły wydobywać tlen.
Blaszki są wyspecjalizowanymi narządami przystosowanymi do zbierania zawartości rozpuszczonego tlenu w wodzie, która na ogół jest znacznie niższa niż zawartość tlenu w powietrzu. Dzięki zastosowaniu wielu małych struktur znajdujących się po obu stronach gardła ryby, skrzela ryb absorbują rozpuszczony tlen z otaczającej wody przez wentylację barana, pompowanie dopoliczkowe lub kombinację tych metod w celu przepuszczenia wody przez skrzela.
Wentylacja łopatki występuje u ryb, które nie mają mięśni policzkowych lub policzkowych, aby pompować wodę przez skrzela, które przejmą, gdy ryba przestanie pływać. Wentylacja ramienia wymaga ciągłego pływania do przodu, aby uniknąć utonięcia.
Pompowanie jamy ustnej występuje u ryb, które posiadają mięśnie policzkowe do pompowania wody przez skrzela. Ta adaptacja jest szczególnie przydatna dla ryb dennych i zasadzek, które muszą pozostać nieruchome, aby polować i ukrywać się przed innymi drapieżnikami. Podczas pływania ryby posiadające wystarczającą liczbę mięśni policzkowych mogą korzystać z wentylacji barana i pompowania dopoliczkowego, aby oddychać.
