Sól jest stosowana jako środek konserwujący ze względu na jej niski koszt i łatwość użycia w porównaniu z innymi metodami konserwującymi. Chłodzenie wymaga prądu elektrycznego, a chemiczne środki konserwujące mogą zmieniać smak potraw i powodować skutki zdrowotne. Sól była jedną z pierwszych metod konserwowania żywności.
Solenie zachowuje żywność poprzez zmniejszenie ilości obecnej wilgoci. Gdy sól dodaje się do żywności, wyciąga ona wilgoć z komórek poprzez osmozę, ponieważ błony komórkowe próbują zrównoważyć zasolenie wewnątrz i na zewnątrz komórki. Daje to tyle wilgoci, że nie ma wystarczającej ilości bakterii, aby przetrwać, zapobiegając zepsuciu. Duże ilości soli mogą zniszczyć bakterie bezpośrednio, usuwając wilgoć z organizmu.
Solenie żywności w celach konserwatorskich często wymaga użycia znacznie więcej soli niż byłoby smaczne. Gdy nadejdzie czas przygotowania konserwowanej żywności, należy ją przemyć i namoczyć w celu usunięcia nadmiaru soli z tkanek i komórek, a następnie przygotować ją w zwykły sposób. Jednak solenie ma tendencję do tworzenia zmian w fakturze i smaku, które nie znikają całkowicie, co oznacza, że zachowane kawałki mięsa mogą nigdy nie osiągnąć takiego samego poziomu jakości jak świeżo przygotowane kawałki.
