Titanic zatonął, ponieważ uderzył w górę lodową i nie był w stanie utrzymać się na wodzie, gdy woda zaczęła padać. Uderzenie z góry lodowej przebiło kadłub w pięciu oddzielnych przedziałach, które nie były wodoszczelne; przedziały te miały miejsce na górze, gdzie woda mogła przepłynąć do następnego przedziału.
Titanic miał w sumie 16 przedziałów w kadłubie, a cztery z nich można było wypełnić bez zatonięcia statku. Jednak po wypadku napełniono więcej niż cztery, co spowodowało, że statek zaczął tonąć. Pełne zatonięcie statku trwało ponad dwie godziny. W tym czasie dziób statku zatonął, powodując skierowanie przeciwległego końca do wody. Ta prawie pionowa orientacja spowodowała, że długi statek złamał się na pół, zanim obie połówki w końcu całkowicie opadły.
Ponieważ statek uważano za niezatapialny, nie dostarczono wystarczającej liczby łodzi ratunkowych dla wszystkich na pokładzie. Z tego powodu tylko wrak około 700 osób przeżył wrak, pozostawiając ponad 1500 osób na śmierć. Przez około półtorej godziny po tym, jak łódź zatonęła, nie pojawiła się żadna pomoc. Po przybyciu pomocy kilka osób zostało uratowanych z wody. Wrak znaleziony został dopiero w 1985 r., A po jego odkryciu został zbadany pod kątem dalszych informacji o katastrofie.
