Traktat paryski z 1783 r. dotknął Amerykę formalnie kończąc wojnę rewolucyjną i zapewniając brytyjskie uznanie niepodległości Ameryki. Rozszerzyła również terytoria Ameryki, zorganizowała uwolnienie jeńców wojennych i podała szczegóły powojennych długów, majątku i innych względów ekonomicznych.
Po krótkim wstępie traktat paryski uznał Stany Zjednoczone za wolny i niezależny podmiot, któremu brytyjska korona nie miała pretensji. Wszyscy jeńcy wojenni mieli zostać zwolnieni. Zachodnie granice Stanów Zjednoczonych zostały przedłużone na zachód do rzeki Missisipi, a Stany Zjednoczone i Wielka Brytania miały dostęp do rzeki. Stany Zjednoczone otrzymały prawa do połowów w Zatoce Świętego Wawrzyńca i Wielkich Bankach. Ponadto wszystkie długi zostały wypłacone wierzycielom po obu stronach. Skonfiskowane ziemie miały zostać zwrócone właścicielom, własność brytyjskiej armii miała pozostać w Stanach Zjednoczonych, a terytorium zdobyte przez Amerykanów po tym, jak traktat miał zostać zwrócony. Podczas negocjacji Benjamin Franklin próbował skłonić Wielką Brytanię do oddania Quebecu do Stanów Zjednoczonych. Brytyjczycy przyjęli tę propozycję, ale potem ją odrzucili.
Wielka Brytania podpisała również odrębne traktaty z Hiszpanią, Francją i Holandią. W Ameryce Wielka Brytania odzyskała pewne terytoria na Karaibach, a Hiszpania nabyła Florida.
