Silniki trójfazowe są obrotowymi maszynami elektrycznymi zasilanymi z trójfazowego źródła prądu przemiennego. Silniki mają dwa główne elementy: stojan i wirnik. Obrotowe pole magnetyczne wytwarzane w stojanie indukuje strumień elektromagnetyczny w wirniku. Z kolei prąd w wirniku przepływa w odwrotnym kierunku wirującego pola magnetycznego, powodując ruch wirnika. Trójfazowy silnik indukcyjny nie potrzebuje urządzenia rozruchowego do działania.
Stojan ma kilka nachodzących na siebie uzwojeń, zrównanych pod kątem elektrycznym o kąt 120 stopni. Kiedy komponent jest podłączony do trójfazowego źródła napięciowego, tworzy wirujące pole magnetyczne. Kolejność faz linii zasilających i sposób połączenia linii ze stojanem określa kierunek obrotu silnika. W związku z tym zmiana kolejności połączeń dowolnych dwóch zacisków pierwotnych na źródło zmienia kierunek obrotu.
Wirnik jest cylindrycznym rdzeniem z równoległymi szczelinami prowadzącymi. Przewód jest gęstym miedzianym lub aluminiowym prętem, który pasuje do jego gniazda w wirniku i ma pierścień końcowy, który je zwiera. Otwory są pochylane w celu zminimalizowania szumu magnetycznego i poprawy płynności pracy silnika. "Poślizg" to nazwa różnicy między prędkością stojana a prędkością wirnika w silniku trójfazowym.