Płytki krwi lub trombocyty są wytwarzane w szpiku kostnym przez gigantyczne komórki zwane megakariocytami. Gdy megakariocyty osiągną swój pełny rozmiar, zaczynają się rozpadać i uwalniają setki małych płytek krwi. Hormon trombopoeityny (TPO) kontroluje wzrost megakariocytów i produkcję płytek krwi.
Dojrzałe megakariocyty wytwarzają ciałka protopłytkowe w obrębie ich cytoplazmy, a następnie uwalniają je do krwioobiegu za pomocą procesów wypełnionych wstęgami płytkowymi lub poprzez uwalnianie płytek krwi do jamy szpikowej przez szczelinowanie. TPO wyzwala wzrost i pękanie megakariocytów, a zatem kontroluje produkcję płytek krwi. Wysoki poziom hormonów TPO stymuluje wzrost większej liczby megakariocytów, a gdy te komórki dojrzewają, pękają, tworząc więcej płytek krwi.
Produkcja płytek krwi jest kontrolowana za pomocą pętli sprzężenia zwrotnego. Zwiększona liczba płytek krwi powoduje zmniejszenie TPO, ponieważ krążące płytki krwi wiążą się z TPO wytwarzanym w wątrobie, nerkach i szpiku kostnym, powodując spadek poziomów TPO i zmniejszenie produkcji płytek krwi. Błędy w tym sprzężeniu zwrotnym powodują nieprawidłowości w liczbie płytek krwi, znane jako małopłytkowość (mała liczba płytek krwi) lub trombocytoza (wysoka liczba płytek krwi).
Całkowita masa płytek pozostaje stała u osoby, chociaż całkowita liczba płytek krwi jest różna. Wraz ze wzrostem wielkości płytek krwi liczba płytek krwi spada. Wielkość płytek krwi zależy od liczby kawałków, w które pęka megakariocyt, może to być wiele małych kawałków lub mniej dużych kawałków.
