Fagocytoza to proces, w którym komórka pochłania cząsteczkę lub inną komórkę, otaczając ją błoną komórkową. Niektóre komórki, takie jak ludzkie białe krwinki, fagocytują inne komórki jako sposób obrony przed infekcją. W przypadku innych komórek, takich jak gąbki i ameby, fagocytoza zapewnia komórkom sposób żywienia.
Proces fagocytozy rozpoczyna się, gdy komórka identyfikuje pobliską komórkę lub cząstkę jako taką, którą musi pochłonąć. Identyfikacja ta często opiera się na różnych białkach na powierzchni komórki patogennej lub na reakcji chemicznej między receptorem na powierzchni komórki a cząsteczką, która ma zostać otoczona. Komórka rozpoczyna proces fagocytozy, tworząc bruzdę w błonie komórkowej. Membrana przepływa wokół cząstki lub komórki, aż całkowicie ją otacza, a następnie odrywa się, pozostawiając cząstkę wewnątrz komórki, otoczoną torebką zwaną fagosomem, która jest uformowana z części błony komórkowej. Następnie organelle komórkowe znane jako lizosomy łączą się z fagosomem, uwalniając enzymy, aby rozbić komórkę lub cząstkę, którą zawiera.
Kilka komórek w układzie odpornościowym wykorzystuje fagocytozę jako główny środek zwalczania zakaźnych patogenów. Neutrofile fagocytują najeżdżając bakterie, gdy występuje zapalenie. Limfocyty B także fagocytują patogenne bakterie jako część procesu uwalniania przeciwciał.
