Ryby przeżywają, gdy jezioro zamarza, cofając się do niższych głębokości jeziora, gdzie woda nie jest zamarznięta. W zimie woda nadal ma wystarczającą ilość tlenu i pokarmu dla aktywnych ryb .
W ciepłych miesiącach roku naturalne jest znalezienie chłodniejszej wody w głębi jeziora; dokładnie odwrotnie jest w zimie. Ze względu na sposób, w jaki cząsteczki układają się w wodzie, cieplejsza woda pozostaje na dnie jeziora, a chłodna woda pozostaje na szczycie. Ryby mają tendencję do pływania do cieplejszych obszarów, gdy jeziora zamarzają, a niektóre nawet schodzą na samo dno i zagrzebują się w błocie, by zapewnić im więcej ciepła.
Wraz z nadejściem zimy poziom tlenu w wodzie, pozostawiając ryby w stanie zagrożenia. Gdy poziom tlenu jest niski, ryby mogą zmniejszać poziom aktywności i wstrzymywać karmienie, dopóki warunki nie będą bardziej optymalne. Utrzymujące się poziomy niskiego poziomu tlenu mogą powodować zamarzanie, co jest również znane jako winterkill, powodując śmierć ryb z powodu braku tlenu w wodzie. Jest to naturalne zjawisko obserwowane w ostrzejszych zimach lub zimach, które są szczególnie długie i ekstremalne.
