Wzór na prawo Hooke'a jest określony przez F = kx, gdzie x jest przesunięciem na wiosnę w metrach, k jest stałą siły lub stałą sprężystości, a F jest ilością siły przyłożonej do sprężyny w niutonach . Prawo Hooke'a stwierdza, że wielkość naprężenia nałożonego na obiekt w celu odkształcenia jest proporcjonalna do wielkości odkształcenia. Można go użyć do określenia siły, przemieszczenia i stałej siły w naprężonej sprężynie.
Wartość k zmienia się w zależności od rodzaju materiału elastycznego, jego kształtu i wymiarów. Zazwyczaj można to stwierdzić, przeprowadzając eksperyment. Prawo Hooke'a opiera się na elastyczności. Elastyczność odnosi się do właściwości przedmiotu lub materiału, który powoduje przywrócenie jej oryginalnego kształtu po zniekształceniu. Im większa siła wywierana na materiał elastyczny, tym bardziej rozciągnięcie (ściskanie lub odkształcenie). Gdy zostanie zastosowana minimalna siła, w elastycznym obiekcie występuje minimalne odkształcenie.
Siła odkształcająca może zostać przyłożona do przedmiotu przez skręcenie, zgięcie, ściskanie, ściskanie lub rozciąganie. Zgodnie z prawem Hooke'a nawet drut metalowy może wykazywać zachowanie sprężyste, ponieważ niewielki wzrost jego długości jest podwajany za każdym razem, gdy siła przyłożona do niego podwaja się. Prawo Hooke'a można wyrazić także w kategoriach napięcia lub stresu.
