W latach 1607-1611 Henry Hudson odbył cztery podróże badawcze do Nowego Świata, aby spróbować przejść przez Arktykę do Azji. Dwie pierwsze podróże, w 1607 i 1608 r., zostały wykonane na imieniu brytyjskich firm. Trzeci, w 1609 r., Był finansowany przez holenderską Kompanię Wschodnioindyjską. Czwarty, w latach 1610-1611, został ponownie sfinansowany przez Brytyjczyków.
W maju 1607 roku Hudson wraz z małą załogą popłynęli na wschodnie wybrzeże Grenlandii i udali się na północ, aż zatrzymał ich lodowy stado. Następnie udali się na wschód do archipelagu Svalbard i zawrócili. Podczas drugiej próby w 1608 r. Hudson popłynął na północny wschód dookoła Rosji, ale ponownie został zmuszony do zawrócenia. W 1609 r., Podczas swojej trzeciej podróży, po tym, jak został zatrzymany z północnego wschodu, Hudson popłynął na zachód do Nowej Fundlandii i zbadał północno-wschodnie wybrzeże Kanady i Stanów Zjednoczonych. Podczas tej podróży wyruszył w górę rzeki, która nosi jego imię. Podczas swojej ostatniej podróży Hudson zmierzył Hudson Strait w Hudson Bay.
W czerwcu 1611 r. załoga Hudsona zbuntowała się, oskarżając go o gromadzenie racji żywnościowych. Ustawili Hudsona, jego syna i siedmiu chorych członków załogi w Zatoce Hudsona w otwartej łodzi ratunkowej. Hudson i inni rozbitkowie nigdy nie zostali wysłuchani i prawdopodobnie zmarli z powodu ekspozycji, zgodnie z Biografią.
