Główną zaletą ochrony ex situ są względnie tanie metody stosowane do kriogenicznego zamrażania materiałów genetycznych zwierząt, zgodnie z Organizacją ds. Wyżywienia i Rolnictwa Organizacji Narodów Zjednoczonych. Zbieranie, kriogeniczne zamrażanie i przechowywanie okazów nie zajmuje dużo miejsca, a konserwacja personelu jest minimalna. Plus, próbki nie cierpią z powodu dryfu genetycznego podczas zawieszonej animacji.
Inną zaletą ochrony ex situ są badania. Zamrożony materiał genetyczny może zostać zakupiony przez laboratoria i naukowców do eksperymentów. Hodowcy zwierząt gospodarskich mogą również chcieć uzyskać dostęp do materiału. Bardzo duże populacje mogą być przechowywane w małych przestrzeniach, więc istnieją obszerne zasoby dla naukowców. Zamrożone okazy mają wadę polegającą na tym, że materiał ten nie może być wyświetlany w ogrodach zoologicznych dla celów społecznych.
Ochrona ex situ jest możliwa dla życia roślin w regionach, które mogą wspierać taką florę. Nasiona można zbierać w miejscach i transportować do pobliskich szkółek do uprawy i przechowywania. Botanic Gardens Conservation International twierdzi, że udana ochrona ex situ zagrożonych roślin może doprowadzić do reintrodukcji gatunków na wolności.
Metody ochrony ex situ dotyczą wyrywania roślin i zwierząt z ich naturalnych siedlisk, aby zapobiec wyginięciu. Miejsca działań ochronnych "ex situ" obejmują ogrody zoologiczne, akwaria i ogrody botaniczne.
