Podstawową różnicą między wietrzeniem a erozją jest to, że wietrzenie odnosi się do erozji naturalnych substancji bez ruchu, podczas gdy erozja obejmuje ruch cząstek i materiałów powierzchniowych. W tych samych miejscach występują wietrzenie i erozja wpływają na te same formy terenu, ale erozja obejmuje ruch rozluźnionych cząstek i materiałów powierzchniowych w dół poprzez siłę grawitacji. Cząsteczki, takie jak małe kawałki skały, piasku i brudu, usuwają się podczas erozji, co wymaga siły wyzwalającej, zazwyczaj wiatru, deszczu lub lodu.
Pomimo różnych źródeł, wszystkie rodzaje erozji należą do jednej kategorii parasolowej. Jednakże warunki atmosferyczne zachodzą w dwóch odrębnych procesach, klasyfikowanych jako chemiczne lub mechaniczne. Chemiczne wietrzenie występuje, gdy skały ulegają zmianie w składzie chemicznym. Oszlifowanie mechaniczne odnosi się do fizycznej zmiany powierzchni i struktury skał, podczas gdy chemikalia w tych skałach pozostają niezmienione. Pogoda, podobnie jak erozja, wymaga kilku agentów. Do tych środków należą woda, lód, sól, temperatura, a nawet flora i fauna. Mechaniczne wietrzenie występuje, gdy kamienie ulegają zniszczeniu z powodu otaczających sił fizycznych. Szybkie nagrzewanie i chłodzenie skał powoduje pękanie i łamanie, zmieniając kształt, a czasem teksturę skał. Chemiczne starzenie występuje w przypadku substancji naturalnych, takich jak dwutlenek węgla, lub w połączeniu środków syntetycznych mieszających się z wodą i powietrzem. Chemiczne wietrzenie wpływa na niewielkie obszary ziemi i większe krajobrazy, tworząc struktury takie jak zatoki, wapienie i jaskinie.
