Przed I wojną światową wiele narodów europejskich zwiększyło swoje moce militarne i dało radykalnie wytworzyć nową technologię wojskową w wyniku bezpośredniej konkurencji nad potencjalnymi koloniami. Kraje takie jak Niemcy i Wielka Brytania zaangażowały się w wyścig o produkcję najpotężniejsze armie dzięki wynalazkowi i masowej produkcji broni. Ten wyścig zbrojeń jest często wymieniany jako główna przyczyna pierwszej wojny światowej.
W dziesięcioleciach poprzedzających I wojnę światową wiele krajów europejskich zaczęło koncentrować się bardziej na swojej potędze militarnej. Europejskie mocarstwa przeznaczały znaczne kwoty pieniędzy i czasu produkcji na projektowanie i budowę nowych broni lub masową produkcję ogromnych ilości broni ofensywnej i defensywnej. W latach 1870-1914 budżet wojskowy dla Wielkiej Brytanii, Francji, Niemiec, Austro-Węgier, Rosji i Włoch wzrósł ponad czterokrotnie. Niektóre budżety narodowe wzrosły bardziej radykalnie niż inne. Na przykład Niemcy zwiększyły swoje wydatki wojskowe o 73 procent w latach 1870-1914. Wzrost tych armii nie nastąpił w tajemnicy lub izolacji. Każdy naród zdawał sobie sprawę z rosnącej potęgi militarnej swoich sąsiadów i odpowiadał, rozwijając swoje armie po kolei. Kiedy Niemcy zaczęły powiększać swoją flotę morską, politycy w Wielkiej Brytanii zaczęli się niepokoić. W rezultacie Wielka Brytania rozwijała własną flotę i wymyślała nowe i potężniejsze okręty marynarki, takie jak klasa statków pancernych. W końcu strach i rywalizacja w wyścigu zbrojeń doprowadziły do różnych sojuszy wojskowych, które przyczyniły się w znacznym stopniu do wybuchu I wojny światowej.
