Etanol jest stosowany w ekstrakcji DNA, aby zmusić DNA do wytrącenia w roztworze. W celu zebrania próbki DNA komórki rozkłada się przez mieszanie, a następnie miesza się z wodą, solą i etanolem. stworzyć wodny roztwór. Etanol i sól działają, aby zapobiec rozpuszczeniu DNA w wodzie, zamiast tego powodują jej wytrącanie, dzięki czemu można je oddzielić i wyekstrahować za pomocą wirówki.
Bez dodatku etanolu lub innego alkoholu, takiego jak izopropanol, DNA rozpuści się w wodzie. Dzieje się tak dlatego, że kwasy nukleinowe (podobnie jak DNA) są hydrofilowe, co oznacza, że łatwo wiążą się z cząsteczkami H2O. Sól stosowana wraz z etanolem do wymuszania wytrącania DNA oddziałuje z cząsteczkami DNA, czyniąc go znacznie mniej hydrofilnym. Etanol ułatwia tę interakcję.
DNA jest hydrofilowy z powodu ujemnie naładowanych grup fosforanowych znalezionych wzdłuż szkieletu fosforanu cukru. Te ujemnie naładowane grupy fosforanowe oddziałują z dodatnio naładowanymi atomami wodoru w cząsteczkach wody. Sól blokuje ten proces. Po rozpuszczeniu w wodzie, jednym z produktów solnych jest Na +, dodatnio naładowany jon sodu. Te dodatnio naładowane jony sodu neutralizują ujemny ładunek grup fosforanowych DNA.
Sama woda nie jest wystarczająca, aby umożliwić interakcję między jonami sodu i grupami fosforanowymi, ponieważ woda blokuje przyciąganie elektrostatyczne między tymi dwoma. Etanol umożliwia taką interakcję, umożliwiając jonom sodu osłonięcie negatywnych grup fosforanowych i spowodowanie wytrącenia DNA z roztworu.
