Przykładem podniesionego płaskiego obszaru jest płaskowyż. Płaskowyż to duży płaski obszar lądu wyższy niż pozostałe obszary otaczającego go terenu.
Płaskowyże są również nazywane tablelandami. Mogą być tworzone przez liczne naturalne procesy, w tym wytłaczanie lawy, erozję powodowaną przez lodowce i wodę oraz płynącą magmę wulkaniczną.
Płaskowyż wywodzi się z pół-francuskiego słowa "talerz", co oznacza płaski. Pierwsze znane użycie było w 1796 roku.
Najwyższym i największym płaskowyżem na świecie jest Płaskowyż Tybetański, zwany także "dachem świata". Zajmuje około 970 000 mil kwadratowych i jest około 16 000 stóp nad poziomem morza.