NH3, powszechnie określany jako amoniak, ma polarne wiązanie kowalencyjne. Oznacza to, że elektrony walencyjne w wiązaniu są dzielone między elementami, ale są nierównomiernie przyciągane między nimi.
Elektroujemność azotu (3.0) jest wyższa niż wodoru (2.2). Dlatego gdy dwa pierwiastki tworzą cząsteczkę dzieląc pary elektronów, elektrony są silniej przyciągane ku stronie azotowej niż do strony wodorowej. Ogólnym efektem jest dipol elektryczny w utworzonej cząsteczce, z niewielkim dodatnim ładunkiem w wodorze i niewielkim ładunkiem ujemnym w azocie. W związku z tym cząsteczka ma polarne wiązanie kowalencyjne.
