Wojna o niepodległość w 1857 r., czyli rebelia indyjska z 1857 r., była pierwszą indyjską wojną o niepodległość, zawartą 20 czerwca 1985 r. wraz z upadkiem Gwalior. Zaczęło się 10 maja, 1857, kiedy indyjscy maruderzy z armii Kompanii Wschodnioindyjskiej stworzyli bunt w Meerut, który wkrótce rozprzestrzenił się w centralnych i północnych miastach Indii.
Większość głównych bitew była ograniczona do rejonu Delhi, Bihar, północnego MP i regionów UP. Jest znany jako pierwsza w Indiach wojna o niepodległość.
Kompania Wschodnioindyjska chciała zarobić, więc zaczęli rozszerzać swoje terytoria brytyjskie na Azję, co doprowadziło do przyłączenia kilku niezależnych Rajów w Indiach w latach 1848-1854. Firma stworzyła armię 200 000 południowoazjatyckich z 40 000 Brytyjczyków. żołnierze, aby w 1857 roku kraj Indii należał do Brytyjczyków. Uważa się, że przyczyną wojny była nie tylko pragnienie wolności Indii, ale także dlatego, że brytyjski ekspansjonizm był tak rozległy i szybki. Brytyjczycy szybko zintensyfikowali swoje podboje w całym regionie i pospiesznie doprowadzili do nasilenia zamieszek w Indiach.
Kompania Wschodnioindyjska również zepchnęła granice narodu indyjskiego, wymuszając na nich skrajne podatki i torturując je. Rozpoczęła się krwawa rewolucja, która, choć się nie powiodła, niemal pokonała wielką potęgę światową, gdy została zorganizowana jedynie przez chłopów o ograniczonych zasobach i ograniczonych szkoleniach. Indie uzyskałyby niepodległość w 1947 roku.
