II wojna światowa przyniosła wiele dalekosiężnych i długofalowych skutków na bieg historii, z których niektóre obejmowały poważną zmianę równowagi sił między narodami, początek epoki atomowej i zimną wojnę , koniec imperiów kolonialnych i wzrost nacjonalizmu w byłych koloniach, utworzenie Narodów Zjednoczonych i Unii Europejskiej, liczne zmiany granic i ponowne umocnienie gospodarki Stanów Zjednoczonych, wcześniej osłabionej przez wielki kryzys. Bilans władzy przeszedł na dwa główne powojenne sojusze: NATO, kierowane przez Stany Zjednoczone, oraz Układ Warszawski kierowany przez Związek Radziecki. Doprowadziło to do walki o władzę w zimnej wojnie i wybuchu wielu wojen proxy, takich jak konflikt w Wietnamie.
Odraza odczuwalna przez społeczność międzynarodową w wyniku licznych okrucieństw i naruszeń praw człowieka, które wyszły na jaw po zakończeniu II wojny światowej, zrodziła globalny ruch skupiony na ochronie praw człowieka. W 1948 r. Organizacja Narodów Zjednoczonych przyjęła Powszechną Deklarację Praw Człowieka (UDHR), której postanowienia ustanowiły standard dla obu czasów konfliktu i pokoju.
Poza ożywieniem gospodarczym i dominacją, jaką Stany Zjednoczone widziały w wyniku wojny, kobiety i Afroamerykanie oraz Meksykanie-Amerykanie, którzy przyczynili się do wysiłków wojennych za oceanem i na front do domu. Pomogło to we wspieraniu i wspieraniu wzmożonego powojennego ruchu w celu osiągnięcia większej równości i równości ekonomicznej pomiędzy rasowymi i płciowymi liniami w Stanach Zjednoczonych, a także pomogło wprowadzić istotne zmiany w społeczeństwie amerykańskim w latach po wojnie.
